کودک یلدای بلند

شبی است ناهمرنگ و بلند
و خوشه ی سیاه آدینه
آویخته به آلودگی نگاه
در این شهر آشوب بی تپش
و پیچک سفید خیال
می رفت تا ناکجا آباد اندوه
کودکی است متراکم با ذوق پریدن
لیکن
این حاشیه ی سایه
بلند است هنوز